کشور مشترکالمنافع استرالیا کشوری است توسعه یافته در نیمکره جنوبی. این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور دنیا است. استرالیا در سال ۱۹۰۱ از بریتانیای کبیر استقلال یافتهاست. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی ملکه الیزابت دوم ریاست دولت را در استرالیا به عهده دارد. در عمل نخست وزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند. استرالیا از نظر مساحت دومین کشور پهناور عضو مجموعه اتحادیه کشورهای همسود است.(قلمروهای همسود یا قلمروهای مشترکالمنافع از مستملکات و اکثر مستعمرات سابق امپراتوری بریتانیا تشکیل یافته است که در آنها ملکه الیزابت دوم بهطور رسمی به عنوان ملکه و رئیس کشور شناخته میشود. به جز بریتانیا که الیزابت دوم خود در آن حضور دارد، در کشورهای دیگر «فرماندار کل» که معمولاً به پیشنهاد نخستوزیر آن کشور و دستور الیزابت دوم انتخاب میشود، وظایف رئیس کشور را ایفا میکند. کشورهای عضو قلمروهای مشترکالمنافع زیرمجموعهٔ اتحادیه کشورهای مشترکالمنافع هستند)
سیدنی و ملبورن دو شهر بزرگ استرالیا هستند. این کشور دارای مرز خاکی با کشور دیگری نیست و دور آن را از شرق، اقیانوس آرام، از جنوب اقیانوس منجمد جنوبی، از غرب اقیانوس هند و از شمال چندین دریا و خلیج دربر گرفتهاست. استرالیا همچنین سرزمین اصلی قاره اقیانوسیه بهشمار میآید که کوچکترین قاره دنیاست.
استرالیا یا اقیانوسیه با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچکترین قاره جهان به حساب میآید. استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل میدهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنهاست. بلندترین نقطه استرالیا قلهای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پستترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد.بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از ۲۷۰۰ کیلومتر طول دارد. این رود با پیوستن به رود ماری که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی میریزد.
استرالیا که همچون جزیرهای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمینشناسی کهنترین خشکی جهان بهشمار میآید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا میکند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است.
کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوعترین کشور در دنیا از لحاظ زیستبوم است.
جمعیت استرالیا در ژوئیه ۲۰۱۵ بطور تقریبی ۲۲٬۷۵۱٬۰۱۴ نفر بودهاست و با تراکم نسبی ۳/۱۴ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پایینترین ارقام میزان تراکم در جهان را دارا میباشد.کرانه جنوب شرق این کشور تراکم جمعیتی بیشتری نسبت به سایر نقاط دارد. یک سوم جمعیت کشور در ایالت نیو ساوت ولز و یک چهارم دیگر در ایالت ویکتوریا به سر میبرند. میانگین نرخ رشد جمعیت در سال ۱/۲۲۱ است.بومیان استرالیا حدود نیم میلیون نفر تخمین زده شدهاند که دو و نیم درصد جمعیت کل کشور را تشکیل میدهند.
در کشور استرالیا هیچ اجباری برای خدمت وظیفه عمومی وجود نداشته و افراد برای عضویت و خدمت در ارتش مثل سایر شغلها حقوق دریافت میکنند.
پایتخت استرالیا شهر کانبرا است و شهرهای بزرگ آن عبارتاند از سیدنی، ملبورن، بریزبِن، پرت،گلدکست، آدلاید و تانزویل.
تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی میکردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویدهاند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقههای گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیاییها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاورمیانه، آیینها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون، دین و مذهب آزاد بوده و هر کس میتواند آئینهای ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. در سال ۲۰۰۱، بیش از ۷۰٪ استرالیاییها خود را مسیحی معرفی کردهاند و بیش از ۱۵٪ نیز پیرو هیچ آئینی نبودهاند. بودائیسم و اسلام نیز هر یک با کمتر از دو درصد، در ردههای بعدی قرار داشتهاند.
حدود ۴۰ هزار سال پیش اولین انسانها (بومیان استرالیا) از جنوب آسیا و گینه نو وارد استرالیا شدند. بر اساس اولین برآوردها جمعیت بومیان استرالیا در سال ۱۷۸۸ که اروپاییها وارد این قاره شدند حدود ۳۱۴ هزار نفر بود اما مطالعات جدیدتر نشان میدهد که جمعیت بومیان میتوانسته بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار نفر و حتی تا یک میلیون نفر باشد و بیشترین تراکم جمعیتی هم بر اساس تمامی شواهد در منطقه کوئینزلند بودهاست. از جمعیت بومیان استرالیا به تدریج کاسته شده و امروزه بومیان، بخش کوچکی از جمعیت استرالیا را تشکیل میدهند. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱ حدود ۳۶ درصد مردم اصلیت خود را انگلیسی ذکر کردهاند. ایرلندیها ۱۰٫۴٪، اسکاتلندی ۸٫۹٪، ایتالیایی ۴٫۶٪، آلمانی ۴٫۵٪، چینی ۴٫۳٪، هندی ۲٪، یونانی ۱٫۹٪ و هلندی ۱٫۷٪ در رتبههای بعدی قرار میگیرند. تعداد بومیان در این سرشماری ۵۴۶ هزار نفر (۲٫۵٪) بود.
زبان رسمی کشور زبان انگلیسی با گویش استرالیایی است. اختلافات بسیار نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبانهای دیگر مانند ایتالیایی و چینی نیز در بین مهاجران بسیار رایج است.
استرالیا کشوری توسعه یافته با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است. در میان قابل زندگیترین شهرهای جهان در سال ۲۰۰۸ به گزارش اکونومیست، ملبورن دوم، پرت چهارم، آدلید هفتم و سیدنی نهم بود. محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است. این کشور معادن فراوانی دارد. شرکای بازرگانی استرالیا بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی در آسیا و نیز ایالات متحده آمریکا هستند. بنا بر گزارش بانک جهانی، این کشور در سال ۲۰۰۵، از نظر تولید ناخالص داخلی یا GDP در رده پانزدهم جهان قرار داشتهاست و نیز بر اساس گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد، استرالیا از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۰۶ سومین کشور توسعه یافته دنیا به حساب میآید.
سیدنی (به انگلیسی Sydney) بزرگترین و قدیمیترین شهر استرالیا و پایتخت ایالت ویلز جنوبی نو یا نیو ساوت ولز است. ایرانیان زیادی در این شهر ساکن هستند.
سیدنی نماد کشور استرالیا است. شهری است با جذابیتهای بیشمار که دویست و هجده سال از زمان تأسیس آن میگذرد. این شهر که در جنوب شرقی استرالیا واقع شده، اولین مکانی است که بیشترین میزان جهانگرد در بدو ورود به استرالیا در آن پا میگذارند.
سیدنی سرشار از تنوع است. ساکنان آن، ۴ میلیون شهروندی هستند که عمدتاً از پیشینه مختلف قومی، نژادی و فرهنگی برخوردارند. در هر گوشهای از سیدنی، میتوان ردپایی از فرهنگهای گوناگون را مشاهده کرد که در کنار جاذبههای طبیعی، مراکز تفریحی، پارکهای ملی و حفاظت شده، موزهها و گالریهای هنری باعث شهرت جهانی شهر شدهاند.
سیدنی مرکز ایالت نیو ساوث ولز New South Wales است. شهر سیدنی، بسیار گسترده و بزرگ است و شامل ۷۰۰ محلّه میشود. در طول زمان، بتدریج هر یک از این محلهها مکان تجمع مهاجرین کشور خاصی شدهاست.
آب و هوای سیدنی در مناطق مختلف متفاوت است اگر چه در بیشتر مواقع آب و هوای آن معتدل است. در سیدنی میزان بارش باران نسبت به مراکز ایالتهای دیگر بیشتر است. بارش باران در تمام طول سال در این شهر وجود دارد و متوسط بارش در تابستان بیش از زمستان است. در سیدنی در حدود ۱۵۰ روز از سال باران میبارد و پر بارانترین ماهها آوریل و ژوئن هستند. دمای هوا در زمستان به ندرت به کمتر از ۵ درجه (ژوئن و ژوئیه) میرسد و حداکثر دمای هوا در تابستان ۳۵درجه (ژانویه) است. از نسیمهای خنک دریایی که در سیدنی میوزد هم نباید غافل شد.
اغلب ساکنان سیدنی با اتومبیل و از طریق آزاد راهها، خیابانها و بزرگراهها تردد میکنند. مهمترین مسیر حرکت در مناطق شهری، سیستم تردد خیابانی میباشد. اتوبوس، قطار و قایقهایی به نام فری نیز، بخش وسیعی از حمل ونقل مسافران را برعهده دارند.
قطارهای سیدنی توسط خط آهن شهری (سیتی ریل)، که وابسته به دولت «نیو ساوت ولز» است، اداره میشوند. قطارهای برونشهری در حومهٔ شهر، تردد کرده، سپس در یک ترمینال زیر زمینی که در بخش تجاری مرکز شهر قرار دارد، به یکدیگر ملحق میشوند. پس از المپیک سال ۲۰۰۰، کارایی سیتی ریل به طرز قابل توجهای تنزل یافت. در سال ۲۰۰۵، سیتی ریل، برنامهٔ کاری تجدید نظر شدهای ارائه داد و رانندگان بیشتری استخدام کرد. همچنین طبق برنامهریزیهای انجام شده، طرح زیر ساختی بزرگی نیز با نام طرح خطوط بدون ترافیک یا Clearways تا سال ۲۰۱۰، به اتمام خواهد رسید.
سابقاً بخش وسیعی از حمل و نقل در شهر سیدنی توسط واگن برقی (تراموا) انجام میشد که طی سالهای ۶۰–۱۹۵۰ از رده خارج شد. سیدنی همچنین دارای یک تراموا خصوصی راه اندازی به نام Metro light Rail میباشد که از ایستگاه مرکزی «Central Station» به سمت «لیلی فیلد Lilyfield» که در امتداد یک خط آهن بار بریست، حرکت میکند.
علاوه بر این، یک مونو ریل کوچک نیزدر حوالی دارلینگ هاربر و بخش تجاری شهر وجود دارد. این مونوریل به طول ۳٫۶ کیلومتر ودارای ۸ ایستگاه در نواحی توریستی شهر از قبیل آکواریوم سیدنی و موزه ملی میباشد. مونوریل در سال ۲۰۱۳ برچیده شد.
در اکثر بخشهای مهم شهری، تردد توسط اتوبوسها انجام میشود اما بسیاری از نواحی هم از واگنهای برقی مربوط به آن سالها استفاده میکنند. در داخل شهر و حومههای داخلی، اتوبوسهای دولتی، امتیاز انحصاری ترابری را بر عهده دارند اما در نواحی برونشهری، ترابری اتوبوسها توسط شرکتهای اتوبوسرانی خصوصی، انجام میشود. در سال ۱۹۹۹، در مناطقی که قبلاً از حمل ونقل عمومی خوبی برخوردار نبود، خطوط اتوبوسرانی سریعالسیری راهاندازی شد و نخستین مسیر، خط اتوبوسرانی لیورپول – پاراماتا بود که در فوریه سال ۲۰۰۳ افتتاح شد.
یکی دیگر از خطوط حمل و نقل دولتی سیدنی، قایقهای مسافربری با نام «فری» میباشند که بر روی بندر سیدنی و رودخانهٔ پاراماتا Parramatta River حرکت کرده و تعداد بی شماری ازمردم شهر و توریستها را جابهجا میکنند. این قایقها از سال ۱۸۷۵ در بندرگاه سیدنی در حرکت اندو هم اکنون بیش از ۱۴ میلیون نفر را در سال جابجا میکنند.
فرودگاه بینالمللی سیدنی در استرالیا به نام فرودگاه «کینگز فورد اسمیت» معروف است و در سطح بینالمللی با کدهای SYD (یاتا) و YSSY (ایکائو) شناخته میشود. فرودگاه مذکور، که در حومهٔ شهر سیدنی قرار دارد، یکی از معدود فرودگاههای قدیمی جهان است که از زمان افتتاح تاکنون، بدون تعطیلی به مسافران و شرکتهای هواپیمایی خدمات ارائه دادهاست.
این فرودگاه پر ترافیکترین فرودگاه استرالیا است که در سال ۲۰۰۳ میلادی، ۲۸ امین فرودگاه پرترافیک جهان لقب گرفت، اما این موفقیت در سالهای بعد تکرار نشد و در سالهای اخیر، فرودگاه بینالمللی شهر سیدنی هرگز نتوانسته در میان ۳۰ فرودگاه برتر جهان جای گیرد. به رغم اینکه فرودگاه سیدنی پر ترافیکترین فرودگاه استرالیا است، مساحت آن از کلیهٔ فرودگاههای بزرگ استرالیا کمتر است. این فرودگاه دارای سه باند است که دو باند آن «شرقی- غربی» است و باند دیگر «شمالی-جنوبی» است. ارتباط با فرودگاه از طریق جاده و سامانهٔ قطار شهری امکانپذیر است.
گُلد کوست (به انگلیسی: Gold Coast) (به معنی ساحل طلایی) یک شهر ساحلی در ایالت کوئینزلند استرالیاست. اين شهر كه بر كرانههای زرين اقيانوس آرام بنا گرديده، بيشتر به عنوان يک شهر گردشگری در استراليا شناخته میشود و داراى تعداد زيادى مراكز تفريحى نظير پارکهای آبی، پلاژهاى مجهز، مراكز خريد و هتلهای لوكس میباشد.
گلد کوست یکی از شهرهای اقماری بریزبن به شمار میرود؛ به طوریکه تنها ۴۲ کیلومتر تا مرکز شهر بریزبن فاصله دارد. گلد كوست در جنوب شرقى ترين نقطه ايالت كوئينزلند، در نزديكى مرز ايالت نيو ساوث ولز و در منطقهٔ کلانشهری کوئینزلند جنوب شرق قرار گرفته است. طبق سرشمارى سال ٢٠١۶، اين شهر ۶٣٨٠٩٠ نفر جمعيت داشته است. گلد كوست ششمين شهر پرجمعيت استراليا و دومين شهر بزرگ ايالت كوئينزلند میباشد.
گلد کوست به خاطر داشتن سواحل ماسهای طلایی رنگش، سلسله آسمانخراشهای مرتفعی که در نوار ساحلی کشیده شده است و نیز امواج خروشان اقیانوس که مناسب ورزش موجسواری است، به یک شهر توریستی در استرالیا تبدیل شده است.
سواحل گلد کوست با مساحت بيش از ۷۰ کیلومتر مربع از زیباترین ومعروفترین سواحل استرالیا و جهان به شمار میرود. گفته میشود این سواحل در ۳۰۰ روز سال آفتابی اند. يكى از مشهورترين سواحل گلد كوست سرفرز پردايس (بهشت موجسواران) نام دارد كه به دليل داشتن موجهای بلند اقیانوس در بیشتر روزهای سال، امکان موجسواری حرفهای و تفننی را براى علاقهمندان به اين رشته فراهم میکند.
گلد کوست از روزگاران قدیم زیستگاه بومیان استرالیا بودهاست اما رشد شهرنشینی در آن به نیمههای قرن بیستم بر میگردد که به دلیل جاذبههای گردشی و طبیعی زیاد، به مرکز تفریحی مرفهین بریزبن تبدیل شد و با فروش املاک و ساختن برجهای بلند، به شهرت و رشد فراوانی دست یافت.
گلد کوست از شرق به اقیانوس آرام، از غرب به «رشته کوههای بزرگ جدا کننده»، از جنوب به ایالت نیو ساوت ولز و از شمال به بریزبن محدود میشود.
این شهر در ساحل اقیانوس آرام بنا شده و بههمین دلیل درازای آن در امتداد شمال به جنوب بسیار بیشتر از عرض آن میباشد.
ناحیه گلد کوست در سال ۲۰۰۶ بیش از نیم میلیون نفر جمعیت داشتهاست که با این حساب دومین شهر بزرگ کوئینزلند و ششمین شهر بزرگ استرالیا به حساب میآید.
آب و هوای گلد کوست نیمهگرمسیری مرطوب است و تابستانهای داغ و مرطوب و زمستانهایی خنک دارد.
ملبورن (به انگلیسی: Melbourne) با حدود ۴ میلیون نفر جمعیت، پایتخت ایالت ویکتوریا، اولین پایتخت کشور استرالیا قبل از شهر کانبرا و مهمترین شهر فرهنگی این کشور است. ملبورن به لحاظ جمعیت دومین شهر کشور پهناور استرالیا است.
امروزه این شهر به عنوان قطب مهم آموزش عالی و تحقیقات، هنر و فرهنگ و مد، ورزش و تفریح و جهانگردی و نیز فعالیتهای تجاری و صنعتی استرالیا شناخته میشود؛ تا جایی که از آن به عنوان پایتخت فرهنگ و هنر و مد و ورزش این کشور یاد میگردد.
ملبورن (و ایالت ویکتوریا) در میان شهرهای استرالیا لقب «بوستانشهر» گرفته است Australia’s garden city. این شهر در دههٔ اخیر چند بار به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی معرفی شده است. (از سویه مجلهٔ اکونومیست و مرکز مرسر)
ملبورن مهد و مرکز پیدایش صنعت فیلمسازی و سینما، تلویزیون، رقص باله، هنر امپرسیونیسم، سبکهای مختلف رقص مثل نیو وگ و ملبورن شافل در استرالیا و مرکز مهم موزیک کلاسیک و امروزی در این کشوراست. فوتبال به روش استرالیایی نیز در ملبورن ابداع شده است.
شبکهٔ تراموای ملبورن به لحاظ گستردگی در رتبهٔ نخست جهان ایستاده است. بلندترین برج مسکونی جهان برج یوریکا (تا سال ۲۰۰۹) و سکای دک منحصربهفرد آن، پنج برج از شش آسمان خراش بلند استرالیا، بزرگترین کازینو و مجموعهٔ سرگرمی استرالیا، بزرگترین مرکز خرید استرالیا و نیمکرهٔ جنوبی، بزرگترین مجموعه نمایشگاهی و مرکز همایش نیمکرهٔ جنوبی، قدیمیترین و بزرگترین گالری هنری استرالیا در این شهر قرار دارند.
این شهر در جنوب شرقی کشور استرالیا در امتداد رود یارا و بر کرانههای خلیج پورت فیلیپ Port Phillip Bay قرار گرفته است. ملبورن پایتخت ایالت ویکتوریا و منزلگاه بیش از %۷۰ اهالی این ایالت میباشد.
ملبورن در سال ۱۸۳۵، چهل و هفت سال پس از ورود اولین اروپائیان، به وسیلهٔ مهاجرینی آزاد بنیان نهاده شد.
با هجوم جویندگان طلا در دهه ۱۸۵۰، ملبورن از یک اقامتگاه موقت در اطراف رود یارا به یک کلانشهر در حال رشد تبدیل شد.
به سال ۱۸۸۰ «ملبورن حیرتآور» مهمترین و پرجمعیتترین شهر استرالیا و ثروتمندترین شهر در جهان و پس از لندن بزرگترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیا بود.
از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد میکرد.
ملبورن بابت ترکیب زیبای معماری تاریخی ویکتوریایی منحصربهفردش در کنار بناهای مدرن و پیشرفته آن شهرت جهانی یافته است. از بناهای مهم تاریخی میتوان به مکانهای زیر اشاره کرد:
– بنای مشهور ایستگاه خیابان فلیندرز Flinders Street Station (نماد ملبورن، بزرگترین ایستگاه نیمکرهٔ جنوبی و پر رفتوآمدترین ایستگاه راه آهن دنیا بین جنگ اول و دوم جهانی)
-گذرگاه های طاقدار مرکز شهر از جمله رویال آرکید و بلاک آرکید
– بنای معظم نمایشگاه سلطنتی Royal Exhibition Buildings (اولین بنای استرالیایی ثبت شده در مرکز میراث جهانی یونسکو و تنها بنای نمایشگاهی بینالمللی باقیماندهٔ جهان از قرن نونزدهم و بزرگترین ساختمان قرن ۱۹ استرالیا)
– بنای یادبود Shrine of Remembrance (که مشرف به شهر و از بزرگترین بناهای یادبود درگذشتگان جنگ در جهان است)
– کلیساهای پولس مقدس St Paul’s Cathedral و پاتریک مقدس St Patrick’s Cathedral
– خانهٔ پارلمان Parliament House
– گالری ملی ویکتوریا NGV (قدیمیترین و بزرگترین گالری استرالیا)
– کتابخانه ایالتی ویکتوریا The State Library of Victori
– تالار شهرداری Melbourne Town Hall
– زندان قدیمی شهر Old Melbourne Gaol
– خانهٔ دولت Government House
– تئاتر پرینسس
همچنین مکانهای دیدنی و معروف ملبورن عبارتند از:
-میدان فدریشن Federation Square (مرکز شهر) و مراکز متنوع درون آن
-رود یاررا رود یارا و مجموعههای اطراف
-گذرگاه های طاقدار و کوچههای معروف مرکز شهر(Lanes and arcades) با کافهها، بوتیکها و مغازههای تاریخی و گرافیتی (دیوارنقاشی)های آن
-بزرگترین کازینو و مجموعهٔ سرگرمی استرالیا Crown Casino and Entertainment Complex در منطقهٔ south bank بهمراه دهها رستوران، بار، نایت کلاب، سینما، سپا، بوتیکهای ارائه کنندهٔ برندهای برتر و هتل آن
-سینمای سه بعدی IMAX و موزهٔ ملبورن در کارلتون گاردنز
-مجموعه و مرکز هنری Arts Centre، گالری ملی ویکتوریا NGV، مرکز رسیتال ملبورن، تئاتر پرنسس، تئاتر ریجنت، سینماهای پلس و فورم
-کافه-رستوران-بارهای سوت گیت و سوت بنک، داکلندز، ملبورن چاینا تاون در لیتل برک (قدیمیترین چاینا تاون در دنیای غرب)، ایتالیای کوچک در لایگون، سن کیلدا، فیتزروی، یونانیهای لاندزدیل، برانزویک، پورت ملبورن و ساوت یارا
-مجموعه نمایشگاه و مرکز همایشهای ملبورن Melbourne Convention & Exhibition Centre (بزرگترین مجموعه نمایشگاهی و مرکز همایش نیمکرهٔ جنوبی)
-بازار تاریخی کویین ویکتوریا، سوث ملبورن و پرهن
-آکواریوم شهر، باغ وحش و لونا پارک سن کیلدا
-فروشگاهها و بوتیکهای خیابانهای چپل، برونزویک فیتسروی، کالینز، پاریس اند او لیتل کالینز، برک ستریت مال، GPO، کراون و مرکز خرید ملبورن سنترال
– Chadstone Shopping Centre بزرگترین مرکز خرید استرالیا و نیمکرهٔ جنوبی
-بلندترین برج مسکونی جهان برج یوریکا (تا سال ۲۰۰۹) و سکای دک منحصربهفرد آن و پنج برج از شش آسمان خراش بلنداسترالیا در این شهر قرار دارند.
شبکهٔ تراموای ملبورن به لحاظ گستردگی در رتبهٔ نخست جهان ایستاده است.